In memoriam Anne Toutenhoofd

Het leven moet een feestje zijn
In memoriam voor Anne Toutenhoofd

‘Het leven moet een feestje zijn’, zei Anne wel eens, als we over het leven spraken
en wat daar soms in teweeg wordt gebracht. Het kenmerkt Annes vrolijke
aanwezigheid, denk ik, zoals we haar allemaal kennen, in haar fleurige kleding,
vriendelijke glimlach en zo kenmerkende diepe lach. Die diepe lach begon in haar
grote teen en kon aanzwellen tot een niet meer te stoppen lachbui. We hebben
regelmatig samen gelachen, maar ook serieus gewerkt. Want kwaliteit, daar stond
Anne voor. Wat aan het bed ten gehore wordt gebracht, moet iets komen brengen en
dat moet goed zijn. Dat gold ook voor de bijdragen van de Bardo Bedside Singers en
het Bardo Koor, tijdens de herdenkingsbijeenkomsten, bij de Cirkel van Licht en
andere evenementen. Of ze nu dirigeerde, de maat aangaf of zelf zong, er moest
een kwalitatieve standaard liggen. Naast het plezier dat er in het zingen natuurlijk
moest zijn.
Anne wist altijd precies wat patiënten nodig hadden. Soms vonden patiënten het
spannend en wisten ze niet precies wat ze konden verwachten, maar al snel bracht
de muziek dan precies dat waar behoefte aan is: troost, warmte, rust, een glimlach,
of een traan. Bij herdenkingsbijeenkomsten was de zang een warme omlijsting voor
het gedenken. Haar prachtige markante stem droeg daar zo warm aan bij.
Haar warme persoonlijkheid hielp om problemen of misverstanden, die er overal
waar gewerkt wordt zijn, om te draaien naar positiviteit. Ze had met elke Bedside
Singer contact, met ieder op zijn of haar eigen manier.
Anne had het de laatste tijd soms best zwaar, met tegenslagen die op haar pad
kwamen. Ze wilde niet dat wij daar verdrietig om waren, wat we natuurlijk wel waren.
Het zingen hielp haar de tegenslagen aan te gaan. Zingen was Annes grote passie
en ook haar life line. ‘Ik wil zingend ten onder gaan’, zei ze onlangs nog. Dat is
gebeurd: De Bardo Bedside Singers zongen afgelopen zondag in het remonstrantse
kerkje in Oude Wetering. Het was hoogst onzeker of Anne dat zou kunnen doen,
maar ze was er, ze zong en ze straalde.
We zijn verdrietig, Anne, nu je niet meer onder ons bent. Toch is er ook een kleine
glimlach bij elk van ons te bespeuren als we het over jou hebben, want hé, het leven
moet een feestje zijn. Dat hadden we graag nog langer met jou willen vieren. Nu
doen we dat voor jou, ondanks ons verdriet, met jou in onze gedachten.
Corrie Schuld en Jan Berkvens.
10 juni 2025